Σε ένα χωριό της Λα Μάντσα, του οποίου το όνομα δεν θυμάμαι, πριν από λίγο καιρό εκεί ζούσε ένας κύριος της λόγχης και αρχαία ασπίδα, ένα άπαχο hack και κυνοδρομιών για κούρσες. Μια κατσαρόλα με λίγο περισσότερο βόειο κρέας από αρνί, μια σαλάτα για περισσότερες νύχτες, αποκόμματα Σάββατο, φακές την Παρασκευή, και ένα περιστέρι ή έτσι επιπλέον τις Κυριακές, τα τρία τέταρτα του εισοδήματός του. Η della υπόλοιπο κατέληξε στο συμπέρασμα τσόχινα πουκάμισο, παντελόνι velludo για τις διακοπές, με παντόφλες του ίδιου? Και οι ημέρες του entresemana τιμήθηκε με Vellorí του από τα καλύτερα. Είχε στο σπίτι του μια οικονόμο τελευταία σαράντα, μια ανιψιά που δεν έχουν ακόμη είκοσι, και ένα πεδίο παλικάρι και πλατεία, οι οποίοι γέμισαν το hack ως billhook.